Ik hield ergens wel een beetje van je, maar toch was het een gelukkige ontsnapping.
Maand: juli 2021
Stijl
Het begin van mijn alternatieve kledingstijl begon in de derde van de middelbare school. Ineens wilde ik alleen nog maar kleding dragen die ‘anders’ was. Ik had altijd al gehouden van het donker, dus duikelde ik zo in wat neigt naar goth en grunge. Grappend ook wel de ‘dark side’ genoemd. Toen was het niet heel extreem, maar ik ging wel naar school in compleet zwarte outfits. Niet altijd, ik probeerde ook andere dingen uit, (en sloeg de plank vaak genoeg mis) maar het liefst zo uniek mogelijk. Natuurlijk kreeg ik er commentaar van klasgenoten op. Ik werd er zelfs mee gepest.
Maar ondanks de vervelende opmerkingen ging ik vrolijk door, want dat was ik ook. Toen ik mijn weg had gevonden binnen de ‘duistere kant’, ging het op een gegeven moment zelfs de goede kant op. Lees: ik zette mijzelf niet meer voor schut, maar kreeg daadwerkelijk gevoel voor stijl. Dat ging zo door tot en met de eerste van mijn opleiding. Toen ging het niet zo goed met me, en kon ik niet genoeg hebben van al dat zwart. Langzaamaan in de tweede werd het zwart minder en kwam er kleur voor in de plaats. Hoe meer, hoe beter. Van kleurrijke plateau-gympen tot hysterische tweedelige pakken. En voor de mensen die mij een beetje kennen weten dat ik niet achteruit deins van broeken met drukke prints. Alternatief, ja, maar dan niet meer zo donker. Ik hou er nog steeds van, maar wissel het af. Kleding is voor mij een vorm van uiting, maar ook zelfbescherming. Mijn kledingstijl noem ik alternatief, omdat ik twee uitersten leuk vind en eerlijk gezegd zou ik niet weten hoe ik hem anders zou moeten noemen. Hoe dan ook, de basic dingen die ik vroeger droeg, komen nu mijn kast niet meer in.
Beste vriendin
Mijn moeder is altijd al mijn beste vriendin geweest. Vooral vroeger, toen ik grotendeels helemaal geen vrienden had. Als er weer niemand was, had ik haar. Sinds kleins af aan praten we veel, ik kan alles kwijt, en we gaan graag samen op pad. Eenzaamheid is een groot deel van mijn leven, ook toen. Maar zij maakt het beter. Ik weet nog goed dat ik toen ik naar de basisschool ging, ik in de badkamer bij haar zat. Ik huilde de tranen uit m’n kop ‘omdat ik ook vrienden wilde’. Ik besefte niet dat ik er eigenlijk altijd al eentje heb gehad. De meeste mensen gaan met een vriend of vriendin naar Utrecht, ik het liefst met mijn moeder.
Wijzer
Juli is de maand waarin ik verjaar. Toen ik 17 werd, ben ik met mijn moeder naar het Archeon (jeugdsentiment) geweest. Er was bijna helemaal niemand, en ik weet niet waarom; meestal is het er nogal druk. Aan de ene kant was dat heel sneu, aan de andere kant lekker rustig. M’n moeder had de vorige nacht gewerkt, dus zij vond zo rustig wel beter. Voor mij was alles goed. Ik vond het gewoon fijn om met haar daar terug te zijn. De hele dag had ik een gevoel wat ik maar niet kan omschrijven. Het zweeft tussen mislukking (aangezien er zowat niemand was) en ultieme tevredenheid. Die twee gaan niet echt samen, en dat verward me. Ik voelde me die dag iets wat heel dichtbij geluk komt. En dat was lang geleden. Hoe het ook was, het was goed.
Toen ik 18 werd, gingen mijn moeder en ik wandelen en lunchen in Rhijnauwen; één van mijn favoriete plekken op deze wereld. Ik hou blijkbaar van een rustige verjaardag. In het begin regende het een beetje, maar dat gaf niet, het was perfect. Die avond zijn we met z’n allen uit eten geweest en twee dagen ervoor had ik iets leuks gedaan met wat mensen. Het was wederom een verjaardag die precies was zoals die had moeten zijn.
EH 