Trots

In de zomervakantie van 2018 wilde ik graag een bijbaantje, maar dat lukte niet. Daarom had ik veel tijd over. Ik ben een persoon die veel nadenkt, dus dat deed ik toen ook. Zo ook over mijn geaardheid. Rond het laatste jaar van mijn middelbare school was ik al aan het twijfelen. Ik vond meiden soms iets te leuk en mooi voor wat ik als hetero persoon zou “moeten” doen. Maar ik drukte die gedachten weg. Ik had sowieso al moeite met normaal zijn en meegaan met de rest, dat ik niet nog meer labels wilde. Het heeft echt maanden geduurd voordat ik accepteerde dat ik biseksueel ben. En dat is één van de beste dingen die ik ooit heb gedaan. Als eerst vertelde ik het aan mijn moeder. Zij dacht volgens mij dat ik het voor de aandacht deed en vroeg: ‘weet je het zeker?’
Waarom krijgen wij die vraag altijd te horen, en hetero mensen niet? Als je hetero bent, weet je dat toch ook gewoon? Ik heb er niet voor niks maanden over na gedacht. Als ik kijk naar bepaalde dingen van vroeger kwam het voor mij niet echt als een verrassing. Maar goed, die reactie stak mij want ja, ik weet het zeker en nee, waarom zou ik dit in hemelsnaam voor aandacht doen? Ik heb wel genoeg labels. Gelukkig zei ze ook dat als het zo is, dat natuurlijk prima is en dat ik zelf moet weten met wie ik thuiskom. Daarna heb ik het mijn broer en vader verteld en die reageerden heel relaxt.
In ieder geval ben ik enorm blij om weer meer mezelf te zijn. Dan maar een stukje minder normaal.