Belangrijker dan ik dacht

Zelfliefde, wat een rot woord eigenlijk. Ik bedoel jezelf accepteren op lichamelijk gebied. Ik werd voor het eerst zelfbewust in het tweede jaar van de middelbare school. Toen vond ik mezelf lelijk, en nu ik terug kijk nog steeds. Het jaar daarna kwam ik aan (ik was, geloof het of niet, extreem dun). Toen haatte ik mijn lichaam, omdat ik uiteindelijk te zwaar was. Nu is dat nog steeds en ik heb er lang over gedaan om te beseffen dat als je iets wilt veranderen, je het eerst moet accepteren. En wat is dit moeilijk! Maar na heel wat jaren kan ik zeggen dat het me aan het lukken is. Je hoeft jezelf niet helemaal het einde te vinden, maar accepteer wat je ziet, ook al heb je nog doelen voor ogen. Besef wat je lijf allemaal kan doen en voor je doet. Zelfliefde kweken is ontzettend moeilijk, maar stiekem wel heel belangrijk.